Fly4free.pl

Chciałbym przedstawić relację z wyprawy lotniczej na Gran Canarię z września tego roku. Był to tygodniowy wyjazd wakacyjny na, którym mieliśmy odpocząć po ciężkim roku na uczelni i nie tylko. W skrócie trasa wyglądała tak WMI-BCN-LPA 7 dni zwiedzania i leniuchowania i powrót LPA-BCN-BGY-WMI. 1 odcinek WIZZAIRem 4 loty Ryanair. No to do dzieła.

Długo nie mogliśmy się zdecydować czy jedziemy wypocząć w te wakacje czy też nie? Przekonywanie dziewczyny szło ciężko ale ostatecznie na początku sierpnia zapadła decyzja- lecimy. Połączenie w głowie miałem już od dawna więc pozostało tylko kupić bilety. Za osobę wyszło około 320zł co uważam za dobrą cenę biorąc pod uwagę zakup z miesięcznym wyprzedzeniem i trwający jeszcze sezon urlopowy.

Wyprawę zaczynamy 13 września nad ranem a w zasadzie to może jeszcze w nocy w podwarszawskich Markach. Samolot do Barcelony mamy o 6.05 ale trzeba jeszcze podskoczyć po znajomych na Bielany. Tak więc 3.45 Marki, 4.15 Bielany, w Modlinie jesteśmy około 4.45, dziękujemy i żegnamy się z moim tatą, który wstał o tak barbarzyńskiej porze i odwiózł nas do Modlina. Na lotnisku dość sennie i spokojnie. Odprawiliśmy się w Internecie, bagaży nie nadawaliśmy więc skierowaliśmy się od razu do security. Tam wszystko poszło dosyć szybko i sprawnie co było dla mnie miłym zaskoczeniem gdyż czytałem wcześniej o czepialskiej ochronie. Gdy stawaliśmy w kolejce przed nami nie było za wiele osób ale kiedy po przejściu kontroli odwróciłem się to zobaczyłem, że ogonek nabrał rozmiarów ale tragedii nie było. Nas obsłużono szybko, sprawnie i miło. Pokręciliśmy się chwilę po terminalu i trzeba był podejść pod bramkę gdyż zaczynał się boarding. Pani z handlingu nie bardzo spodobały się nasze plecaki i porosiła o wsadzenie ich do koszyka. Było z tym trochę problemów bo wszedł 1 z 3 wziętych na pomiary plecaków, na marginesie dodam tylko, że mój nie wzbudził podejrzeń, kumpla zmieścił się bez problemów a naszych dziewczyn… cóż były trochę za duże ale ostatecznie Pani przymknęła oko, za co serdecznie dziękujemy i powiedziała, żebyśmy uciekali. Więc udaliśmy się postać chwilę (ok. 10min) w mżawce na płytę przed samolot. Z tymi koszykami na bagaże w WIZZie i Ryanairze była dosyć ciekawa sprawa, kto latał trochę LCC to orientował się, że maksymalne wymiary bagaży był takie same ale koszyk Ryanaira jednak był nieco większy i przyjaźniejszy niskobudżetowym turystom. Nasze plecaki Tuany 55 Campusa do Ryanirowego kosza wchodziły bez problemu ale do WIZZAIRowego trzeba się było trochę pomęczyć.
Wsiadamy do Airbusa 320 (HA-LWA). Myślę, że LF ok. 80-85% nie było zbyt wiele wolnych miejsc ale dokładnie nie liczyłem. Zajęliśmy miejsca z tyłu samolotu (moje to 28E). Planowo powinniśmy odlecieć 6.05, ze stanowiska ruszyliśmy 6.16 a wystartowaliśmy o 6.24. Kapitanem na tym rejsie był Pan Marcin Taworski. Załoga bardzo sympatyczna i uśmiechnięta. Zabawną sytuacją dla mnie było to, że Panie z tyłu przez dłuższą część trasy gdy nie prowadziły serwisu plotkowały o sytuacji w bazie a że nie robiły tego cicho to można było się paru ciekawych rzeczy dowiedzieć. Nie jedną z ich koleżanek i kolegów chyba swędziały uszy tego dnia J. Lot standardowy bez ciekawostek.


Jeziorko na trasie


Lotnisko.


Długa prosta do BCN

Na EL Prat lądujemy 9.13. Czekając na wyjście, jeszcze na swoich miejscach „podziwialiśmy” spektakl pt. „latające walizki” w wykonaniu hiszpańskiej obsługi. Kto miał cokolwiek podatnego na uszkodzenia w bagażu rejestrowanym nie powinien na to patrzeć J.
Nasz następny lot BCN-LPA zaplanowany był dopiero na 21.15 więc udajemy się na zwiedzanie do miasta. Dla mnie i dla dziewczyny była to druga wizyta w Barcelonie dla znajomych pierwsza więc postanowiliśmy pokazać im najważniejsze atrakcje w . Kupiliśmy po bilecie T-10 na parę i udaliśmy się na pociąg do miasta. W kilkanaście minut byliśmy na dworcu Sants gdzie w skrytkach zostawiliśmy bagaże. Myślę, że to miejsce godne polecenia. Bardzo bezpieczne, żeby zostawić bagaż nie martwiąc się o jego losy. Każdy pakunek jest prześwietlany przez ochronę, cały czas na miejscu siedzi ochroniarz. Koszt dużej szafki 4,2E (pomieściła nasze 4 plecaki). Wyruszamy w miasto czas na zwiedzanie:


Casa Batllo



La Pedrera


Sagrada Familia




Łuk triumfalny


Na koniec zwiedznia poszliśmy na jedzenie. Posiedzieliśmy chwilę w okolicach kolumny Kolumba, wypilismy po Estrelli i trzeba było wracać po bagaże i na lotnisko.
Wróciliśmy na El Prat około 19.30. Szybko przeszliśmy security i udaliśmy się pod bramkę. Boarding szybki i sprawny. Panie z handlingu chodziły z postrachem niskokosztowych turystów – kartonem na bagaż podręczny Ryanaira,



Nielubiane kartony Ryanaira.

jednak pasażerowie, których bagaże nie zmieściły się do kartonu mieli drugą szansę – tradycyjny koszyk. Większość bez problemów się mieściła w jednym bądź drugim. Tym razem nasze plecaki nie wzbudziły podejrzeń i nie musieliśmy ich zdejmować z pleców do żadnych pomiarów.
Na pokładzie Ryanaairowego Boeinga jedną Stewką była Polka, jednak imienia nie pamiętam. Na początku chwilę porozmawialiśmy po polsku. Puschback 21.07 start 21.22 na pokładzie 137 osób. Ten lot praktycznie cały przespaliśmy, po zarwanej nocy i całym dniu na nogach w Barcelonie smacznie drzemaliśmy do samego podejścia na Gran Canarię. Lądowanie 15 min przed czasem w stosunku do planowanej godziny – 23.31.Po wylądowaniu udaliśmy się po zamówiony samochód do biura firmy Cicar (godna polecenia) skąd odebraliśmy kluczyki do naszej Corsy i udaliśmy się do hotelu. Nocleg zarezerwowaliśmy w Palya del Ingles. Bungalow w ośrodku Parquemar. 2 sypialnie, 2 łazienki salon z kuchnią kawałek ogródka przed domkiem. Za dobę na osobę wychodziło 10E !!Taniej niż nad Bałtykiem. Rewelacja!






Dzień drugi upłyną leniwie.

W południe wybraliśmy się na zakupy a po południu na plażę



Playa del Ingles



Wydmy

Dzień trzeci.

Po wczesnym śniadaniu udaliśmy się na wycieczkę. Szybka wizyta na stacji benzynowej(szkoda, że w Polsce też nie ma takich ceny) i ruszamy na zachód od Maspalomas. Przeczytaliśmy w przewodnikach, że warte odwiedzenia są „dzikie”, mało popularne w śród turystów plaże na zachód od Puerto de Mogan. Chcieliśmy jedną z takich odwiedzić, wybór padł na Playa de Tassarte. Po drodze mieliśmy zwiedzić Puerto Rico, Puerto de Mogan i Mogan. Zjeżdżając w Puerto Rico z autostrady naszym oczom ukazał się taki widok.





Playa de Amadores

Decyzja była szybka i jednoznaczna: przystanek na kąpiel. Playa de Amadores tak nam się spodobała, że przyjechaliśmy tam jeszcze kilka razy w ciągu naszego pobytu.
Po plażowaniu ruszamy dalej. Następny przystanek to Puerto de Mogan- malownicze miasteczko portowe.










Pospacerowaliśmy po uliczkach, wypiliśmy zimne piwko i w drogę. W takich chwilach jako kierowca bardzo doceniałem kanaryjski limit alkoholu we krwi- 0,8 promila .
W Mogan zrobiliśmy przystanek na jedzenie. Zjedliśmy tradycyjne kanaryjskie dania. Zupę, której nazwy nie pamiętam i Papas arugadas.
W drodze między Mogan a plażą Tasarte na odludziu w górach stoi coś takiego



Stragan z owocami i koktajlami.

Wybór Playa de Tasarte okazał się wyśmienity. Fantastyczne, malownicze miejsce z ekstra falami. Jednym minusem był zapach z plantacji bananowców znajdujących się tuż obok ale wiało od morza więc nie było tak źle.



Ostatnie kilkaset metrów trzeba dojechać szutrową drogą. Trzeba było uważać żeby nic nie uszkodzić w samochodzie bo ubezpieczenie z wypożyczalni nie obejmowało zdarzeń an drogach nie asfaltowych.



Playa de Tassarte





Przy plaży był pensjonat i pole namiotowe



Fale były i większe

W drodze powrotnej planowana zmiana kierowcy, jednak konieczność wspinania się z poziomu morza na ok. 1000m na krętych i wąskich uliczkach i przypalenie sprzęgła spowodowało rezygnację drugiego kierowcy i mój powrót na lewy, przedni fotel. Tam czułem się zdecydowanie lepiej niż na prawym fotelu. Na dodatek coś zaczęło nam stukać i pukać przy zmianie biegów w skrzyni i był lekki niepokój czy dojedziemy do hotelu ale ostatecznie się udało.

Dzień czwarty.

Dzień przeznaczony na plażowanie. Rano wizyta w biurze CICAR w sprawie samochodu, trochę problemów z komunikacją bo mimo, że Pan z obsługi był bardzo miły i pomocny to jednak angielski nie był jego najmocniejszą stroną. Wymiana samochodu i dostajemy lepszą Corsę od tej, którą zamawialiśmy z mocniejszym silnikiem w tej samej cenie. Jesteśmy bardzo zadowolenie, że odbyło się bez problemów. Plażujemy dzisiaj w Maspalomas nie daleko latarni.

Dzień piąty

Ambitne plany na wycieczkę, zwiedzanie północnej części wyspy.
Teror. Malownicze miasteczko godne uwagi. W kościele obraz Matki Boskiej Sosnowej, która ma tytuł najprawdziwszego generała hiszpańskiej armii dla mnie jako syna oficera WP to niezła ciekawostka



Teror



Rynek przed kościołem z pięknym drzewem laurowym



A oto i Generał hiszpańskiej armii

Z Teroru jedziemy do Arucas. Odwiedzamy katedrę , starówkę, park i fabrykę rumu- Arehucas!!



Kosćiół zwany katedrą.



Fabryka rumu





Trochę tego tam zgromadzili

Zwiedzanie z angielskojęzycznym przewodnikiem jest darmowe i kończy się degustacją wszystkich rodzajów rumów produkowanych na miejscu. W takich chwilach bycie kierowcą bardzo boli nawet na Kanarach. Moje próbowanie oznaczało bardziej namoczenie języka i poczucie smaków ale trójkaj moich pasażerów wyszła z fabryki w szampańskich nastrojach. Przed wyjściem wizyta fabrycznym sklepie i drobne zakupy, dylemat nad wyborem smaku i już wiemy co pijemy wieczorem do gry w Scrable. Jedziemy na wzgórze za miasto. Trafić nie było łatwo ale pomógł nam pewien kurier, który podprowadził nas swoim skuterem na właściwą drogę.



Widok ze wzgórza na Las Palmas.

Następnie kierujemy się na Firgas ładne miasteczko słynące z produkcji wody mineralnej. Godne uwagi są ławki z malowanymi płytkami na których są różne miasta z Gran Canarii.
Z Firgas kierujemy się na Las Palmas. Zaparkowanie w okolicach starówki to naprawdę wyzwanie. W planach zwiedzanie starówki i
katedry ale ta niestety zamknięta.
Pospacerowaliśmy trochę i trzeba było wracać bo byliśmy naprawdę zmęczeni.




Katedra w Las Palmas




Starówka


W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się na zakupy w Alcampo (Auchan) i trzeba przyznać, ze następnym razem wizytę na kanarach zaczniemy od wycieczki do dużego marketu a nie mniejszych marketów na miejscu (Merkadona) bo jest sporo taniej a i za niewielkie pieniądze można kupić np. parasol na plażę.

Dzień szósty:

Plażowanie na Playa de Amadores a popołudniu u „siebie” w Palya del Ingles. Na Amadores mieliśmy poplażować dłużej dlatego wzięliśmy sobie parasol za 3E ale po 30minutach od wypożyczenia przyszły chmury… i parasol był psu w …. potrzebny J
Dzień siódmy:
Toczyliśmy długie spory jak spędzić ostatni dzień? Opcje były dwie: ”dopieczenie” się na plaży lub wycieczka w góry. Ja namawiałem na wyprawę natomiast trójka moich współtowarzyszy „chciała zrobić się na murzynka” i opowiadała się za plażowaniem. Ostatecznie udało nam się ustalić wersję rano plaża później wyjazd w góry i jak zdążymy to jeszcze wieczorna, ostatnia kąpiel.
Decyzja okazała się genialna. Odbyliśmy najlepszą wycieczkę podczas pobytu na wyspie. Wrażenia i widoki niezapomniane.
Ruszyliśmy z Playa del Ingles wąwozem Fataga w stronę San Bartolome de Tirajana celem był szczyt Pico de las Nieves 1949m. n.p.m .Dzięki temu, że na szczycie góry znajduje się wojskowa baza doprowadzona jest tam asfaltowa droga i można wjechać samochodem na sam szczyt. Pierwszy dłuższy przystanek zrobiliśmy sobie w Fatadze. Piękna wioska . Polecam restaurację , która znajduje się po lewej stronie, przy głównej drodze prowadzącej w głąb wąwozu.





Fataga



Bardzo fajny wystrój i taras z ładnym widokiem.

Spróbowaliśmy mi. Papas arugadas aby porównać sosy. Był trochę inny niż ten, który jedliśmy w Mogan. Po drodze na Pico de les Nives zrobiliśmy krótki przystanek przy Roque Nublo, czyli jednym z symboli wyspy.



Im wyżej tym bardziej zielono.



Widok na Roque Nublo, jeden z symboli wyspy. W oddali widac kawałek Teneryfy.

Po „zdobyciu” góry czyli wjechaniu na szczyt samochodem J wróciliśmy do hotelu inną drogą przez Cercados de Espinos. Podczas zjazdu z gór czułem się na serpentynach jakbym grał w Colina McRae’a a średnie zużycie paliwa wróciło do normy (ok. 6-7 litrów) bo pod górę średnie wychodziło ok. 36 litrów (sic) już patrzyłem na mapę gdzie jest najbliższa stacja benzynowa w razie czego.

Dzień ósmy:

Wakacje niestety dobiegły końca. Samolot do Barcelony startuje 16.30 ale o 12 kończy się nasza hotelowa doba. Spytaliśmy się grzecznie na recepcji czy nie udałoby się zostać trochę dłużej ale okazało się, że nasz bungalow jest zarezerwowany i trzeba go posprzątać po nas. Warto dodać, że obsługa ośrodka to jego bardzo mocny punkt. Wszyscy uśmiechnięci, przyjaźni i bardzo pomocni. Raz gdy przy braniu kluczyka do domku między słowami wspomnieliśmy o tym, że toster po włączeniu do prądu wywala nam korki w domku następnego dnia rano pod drzwiami mieliśmy już nowy ! J
Zabraliśmy bagaże i pojechaliśmy powłóczyć się do pobliskiego lotnisku centrum handlowego.
Ok. 15 przyjechaliśmy na lotnisko. Oddaliśmy samochód do wypożyczalni. Okazało się, że przy wymianie samochodu w Playa del Ingles tamtejszy pracownik, źle zaznaczył ilość paliwa w samochodzie. Spostrzegliśmy to dopiero w drodze na lotnisko gdy zastanawialiśmy się ile powinniśmy dotankować aby wszystko się zgadzało. Wystarczyła jednak nasza deklaracja, że paliwa była inna ilość niż zaznaczona w papierach i Pan oddał nam pełną kaucję.
Ciekawa sytuacja z kolejki obsługa wyrywkowo sprawdzała bagaże podręczne w koszykach głównie walizki. Jedna z pasażerek z początku kolejki przy pomocy Pani z obsługi wepchnęła walizkę do koszyka ale nie mogła za Chiny wyjąć i zablokowała koszyk i nikt już więcej nie wsadzał. Wchodziliśmy jako jedni z ostatnich a obsługa z pasażerką dalej walczyli z wyjęciem walizki :)
Wsiadamy do Boeinga Ryanaira (EI-ENR).




Kapitanem dzisiejszego lotu jest Jose Manuel Garcia (nie wiem czy to już pełne imię i nazwisko ale tyle zdążyłem zanotować). Na pokładzie bardzo wesoła załoga. Co ciekawe z sześcioosobowej załogi piątka to panowie a płeć piękną reprezentowała tylko jedna stewka ale o niej więcej będzie za chwilkę. Wypchanie z miejsca 16.34 startujemy 16.47. Na tym locie siedzimy rząd (18) za wyjściem ewakuacyjnym , moje miejsce 18 B. Mam wrażenie, że w tym rzędzie jest nieco więcej miejsca niż w pozostałych, nie sąsiadujących z wyjściem awaryjnym.
Kilka zdjęć z odlotu z LPA



Nasz Benek na tle hangarów hiszpańskich sił powietrznych.




Osatnie spojrzenie na lotnisko



Las Palmas

Podczas gdy trwa serwis, który przeprowadza wspomniana już stewka toczę z dziewczyną dyskusję pt. jakie te mundurki stewek Ryana są paskudne. Gdy podchodzi do nas pytam się po angielsku ile osób mamy na pokładzie. Na to stewka mówi po polsku, że nie wie. Przez chwilę zrobiło mi się głupio, bo przypomniałem sobie dyskusję o mundurkach i o tym jak tragicznie w nim wygląda. Jednak odchodząc Stewka dodała „że tez uważa, że są obrzydliwe ale cóż zrobić” J Okazało się, że to Polka. Później chwilkę z nią pogadałem. Urocze było to, że o cokolwiek jej nie zapytałem to mówiła mi, że nie wie i się uśmiechała J. Ile jest osób na pokładzie nie wiem O której mamy lądowanie w Barcelonie? Nie wiem J O to ostatnie jednak się dowiedziała i przyszła nam powiedzieć. Zapamiętałem ją jako bardzo sympatyczną osobę. W ogóle całe CC było mega wyluzowane i wesołe. To był naprawdę miły lot.
Na pokładzie był też inne polskie akcenty



Płaci się to się ma




W Magazynie pokładowym Ryana Wrocław i Poznań wędrują na wschód a Łódź oddala się od warszawy

Lądujemy na El Prat 20.41. Następny lot do Bergamo mamy dopiero rano (6.30) dlatego w planach był wypad do miasta na wieczorne zwiedzenie, powrót w nocy na lotnisko krótki sen i złapanie samolotu do Bergamo.
Autobusem z El Prat docieramy na Plac Hiszpański. Udajemy się na krótkie zakupy a następnie na pokaz fontann.









Palau Nacional

Po pokazie przeszliśmy na piechotkę do Rambli. Krótki spacer po Rambli na plac Kataloński.